Η απόφασις βάσει της οποίας κατεδικάσθη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις τον σταυρικόν θάνατον (πιστό αντίγραφο της οποίας βλέπετε στη φωτογραφία αριστερά), παρέμεινε μέχρι το 1309 μ.Χ. τελείως άγνωστη.
Το 1309, όμως εις την Άκουλαν της Ιταλίας, ανευρέθη μέσα σε σιδερένιο κιβώτιο γραμμένη στα εβραϊκά.
Το 1381 μετεφέρθη εις την Κωνσταντινούπολη επί των ημερών του Πατριάρχου Ιερεμίου. Μετεφράσθη δε από τον Παναγιώτατον οικουμενικόν Πατριάρχην Διονύσιον, κατά το έτος 1643.
Η απόφασις έχει εξής:
"Τω εβδόμω και δεκάτω Τιβερίου Καίσαρος, Βασιλέως Ρωμαίων, μονάρχου ανικήτου, Ολυμπιάδος διακοσιοστής πρώτης, Ηλιάδος ογδόης από κτίσεως κόσμου, κατά τον ημέτερον μερισμόν των Εβραίων τετρακισχίλια και εκατόν εβδομήκοντα τρία και από της ελευθερίας της δουλωσύνης Βαβυλώνος έτη πεντακόσια εβδομήκοντα και καταστροφής του ιερού βασιλείου έτη ενενήκοντα και επτά, επί υπάτου του λαού των Ρωμαίων Λουκίου Ζιζονίου και Μάρκου Συννίου και ανθυπάτου του Ιλλιρικού Παλιστέρα, κοινού διοικητού της χώρας των Ιουδαίων Κουίντου Φλαβίου, επί της διοικήσεως Ιερουσαλήμ ημεγόνος κρατίστου Ποντίου Πιλάτου, επιστάτου της κάτω Γαλιλαίας Ηρώδου του Αντιπάτρου, της άκρας αρχιερωσύνης Άννα και Καιάφα Αλλιάσου και Ματίλ μεγιστάνων εις τον Ναόν, Ραμπάλ Αμαμπέλ Πιοκτένου εκατοντάρχου, υπάτου Ρωμαίων της πόλεως Ιερουσαλήμ Σουμπιμασαξίου Ποπιλίου Ρούφου.
Εγώ Πόντιος Πιλάτος, ηγεμών δια της Βασιλείας των Ρωμαίων, επί του Πραιτωρίου της αρχιηγεμονίας, κρίνω και κατακρίνω και ψηφίζω εις θάνατον σταυρικό τον Ιησούν λεγόμενον υπό του πλήθους Χριστόν, και από πατρίδος Γαλιλαίας, άνθρωπον στασιώτη κατά τον Νόμον του Μωσαϊκού και εναντίον του μεγαλοπρεπούς βασιλέως Ρωμαίων Τιβερίου Καίσαρος και ορίζω και αποφαίνομαι τον θάνατον αυτού σταυρικόν μετά των άλλων κατά το σύνηθες των καταδίκων επί συνοίθρησεν αυτός πλήθος ανθρώπων πλουσίων και φτωχών, ουκ έπαυσε θορύβους εγείρων ενοχλείν την Ιουδαίαν ποιών ευατόν Υιόν Θεού και βασιλέα της Ιερουσαλήμ, απειλών φθοράν της Ιερουσαλήμ και του Ιερού Ναού αρνούμενος τον φόρον του Καίσαρος και τολμήσας εισελθείν μετά βαϊων θριαμβευτής και πλείστου όχλου ώσπερ τις Ρηξ εντός της πόλεως Ιερουσαλήμ ως τον Ι Ναόν και διορίζομεν την ημέτερον πρώτον εκατόνταρχον Κουϊντον Κορνήλιον περιάξαι τούτον παρρησία εις την χώραν Ιερουσαλήμ δεδεμένον, μαστιγόμενον και ενδεδυμένον πορφύραν, εστεφανωμένον ακανθίνω στεφάνω και βαστάζοντα τον ίδιον σταυρόν επί ώμου αυτού ίνα η παράδειγμα τοις άλλοις και πάσι τοις κακοποιοίς μεθ΄ ου βούλομαι συνάγεσθαι δύο ληστάς φονείς και εξέρχεσθαι δια της πύλης Γιαμπαρόλας, της νυν Αντωνιανής αναχθήναι δε Αυτόν τον Χριστόν παρρησία επί το όρος των κακούργων ονόματι Κολβάριον, ούτινος σταυρωθέντος μείναι το σώμα εν τω σταυρώ εις κοινόν θεώρημα πάντων των κακούργων, και άνω του σταυρού τίτλου τεθήναι γεγραμμένου τρισί γλώσσας τον:
ΙΗΣΟΥΣ ΑΛΟΝ Ο ΙΛΗΣΙΟΔΑΜ (Εβραϊστί)
ΙΗΣΟΥΣ Ο ΝΑΖΩΡΑΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΙΟΥΔΑΙΩΝ (Ελληνιστί)
ΙΕΖΟΥΣ ΝΑΖΩΡΑΙΟΥΣ ΡΕΞ ΙΟΥΔΑΙΟΡΟΥΜ (Ρωμαϊστί)
Ορίζομεν ουν μηδένα των ηστινοσούν τάξεις και ποιότητος τολμήσαι απερισκέπτως την τοιαύτην εμποδίσαι δίκην, ως υπ΄ εμού ωρισμένης μετά πάσης σεμνότητος εις ποινήν της αυτομολίας τούτου, Εβραίου όντος, κατά τα ψηφίσματα και τους Νόμους της των Ρωμαίων Βασιλείας.
ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ
• Από της φυλής Ισραήλ: Ρωδιέ, Δανιήλ, Ραμπινήλ, Ιονακείν, Μπανικάν, Ροτάμ, Ιουταβέλ και Περκουλάμ.
• Από της Βασιλείας και ηγεμονίας Ρωμαίων: Λούκιος, Σεξτίλιος και Μαξιμίλιος.
• Από Των Φαρισσαίων: Μπαρμπάς, Συμεών και Μπονέλη.
• Από των υπάτων και δικαστών των Ρωμαίων: Λούκιος, Μπαντάνης και Μακαρόλας.
• Από της αρχιερωσύνης: Ρωάν, Ιουδάους και Μπουκασόλης.
• Νομικός δημόσιος από των εγκλημάτων των Εβραίων: Μπουτάν".
Θεωρείται σκόπιμο να αναφερθεί ότι μετά τη θανατική καταδίκη του ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ο Αυτοκράτορας των Ρωμαίων Τιβέριος διέταξε τη σύλληψη του Πιλάτου, του Άννα και Καϊάφα και μεταφορά αυτών στη Ρώμη. Ο Καϊάφας απέθανε κατά την μεταφορά. Ο Άννας εκτελέσθηκε από την αρμόδια υπηρεσία, ενώ ο Πιλάτος εκτελέσθηκε χωρίς απολογία από τον Καίσαρα.
Σ.Σ. Κατά μία άλλη εκδοχή ο Πιλάτος αυτοκτόνησε το έτος 38 μ.Χ., όταν Αυτοκράτορας της Ρώμης ήταν ο Καλιγούλας, ο οποίος καθαίρεσε και εξόρισε τον Πιλάτο.