Την Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019 στον αύλειο χώρο της ΡΕΣ, στην είσοδο των κτιρίων της Σχολής έλαβε χώρα η αποφοίτηση των μαθητών/τριών του σχολικού έτους 2018-2019. Στη επίσημη εκδήλωση παρέστησαν εκ μέρους του Πολυμελούς Συμβουλίου της ΡΕΣ ο πρόεδρος κ. Χαραλαμπάκης Χριστόφορος και οι σύμβουλοι κ. Γέμπτος Πέτρος, Φαφαλιός Κωνσταντίνος και Ιωαννίδης Γεώργιος.

Παρέστη εκ μέρους του αρχιεπισκόπου ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Θεολόγος Αλεξανδράκης και ο Διευθυντής του Κέντρου Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας Αρχιπύραρχος κ. Ιωάννης Καραμαλίκης. Την ΕΑΡΕΣ εκπροσώπισαν ο Πρόεδρος κ. Γρηγοριάδης Κων/νος, ο οποίος και απηύθυνε χαιρετισμό, τα μέλη κ. Μαστοράκης Κων/νος, Καραχάλιας Στέφανος, Προφήτης Στέφανος και η Καψάλη Μαρία, η πρώτη απόφοιτος κορίτσι της Σχολής και μέλος του ΔΣ της ΕΑΡΕΣ, η οποία, μετά από πρόσκληση του Προέδρου μας, έδωσε στο βήμα που ανήλθε το δικό της νεανικό και μεστό χαιρετισμό.

Η εορταστική αυτή εκδήλωση ήταν εντυπωσιακή, ποιοτική και πλούσια, συναισθηματικά φορτισμένη και τελετή μύησης στο ήθος και τις αξίες της ΡΕΣ. Το μέλλον των αποφοίτων που κάποτε φάνταζε μακρινό, στην πραγματικότητα άρχισε αυτό το απόγευμα στο τοπίο της Σχολής. Τώρα πια για τους νέους ριζαρείτες/σσες η γνώση της του ποταμιού της ζωής δεν είναι βιβλίο και προστατευμένη εμπειρία, είναι το να είναι ο καθένας και η καθεμία από αυτούς/ες τις νέες μέσα στο ποτάμι.
Τους ευχόμαστε να πορεύονται στη ζωή τους με συντροφιά μερικές από τις πιο όμορφες και δηλωτικές λέξεις της γλώσσας μας: αισιοδοξία, ελευθερία, ιμερτή, αρμονία, καλημέρα, όνειρο, πίστη και ζωή, θυσία και φιλία, αγώνας και απολαβή. Είναι λέξεις με τις οποίες πορεύεται η Ελλάδα αιώνες τώρα και παράγει πολιτισμό.
ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΝΕΟΙ ΚΑΙ ΝΕΕΣ ΡΙΖΑΡΕΙΤΕΣ...!!!!

ΟΜΙΛΙΑ ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΣΧΟΛΗΣ κ. ΝΙΚ. ΓΙΑΝΝΗ

Πανοσιολογιώτατε εκπρόσωπε του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης ελλάδος Ιερωνύμου, Κύριε πρόεδρε, σεβαστά μέλη του ΠΣ, Αγαπητοί γονείς ο σκοπός της βραδυάς αυτής είναι να τιμήσουμε τα νιάτα της Οικογένειας της Ριζαρείου Σχολής τα οποία απόψε αποχωριζόμαστε με μεγάλη συγκίνηση μετά από τρία υπέροχα και δημιουργικά χρόνια.
Αγαπημένα μου παιδιά
Πριν από σχεδόν τρία χρόνια διαβήκατε για πρώτη φορά ετούτα εδώ τα σκαλοπάτια. Την αρχική περιέργεια και το ενδιαφέρον για τη Σχολή μας σύντομα διαδέχθηκε η αγωνία. Σκεφθήκατε σίγουρα οι περισσότεροι: Θα τα καταφέρω; Είναι αυτό το Σχολείο κατάλληλο για εμένα; Θα βρω αυτό που αναζητώ; Θα έχω φίλους;
Σύντομα όλες οι αμφιβολίες σας διαλύθηκαν. Τα σκαλοπάτια αυτά σας οδήγησαν στο εργαστήριο στο οποίο σμιλέψατε αδιάκοπα για τρία έτη το πνεύμα και την ψυχή σας.
Αυτό δεν συνέβη τυχαία. Εσείς το θελήσατε και απλά εδώ υπήρχαν οι προϋποθέσεις. Ο καθένας μόνος του αλλά και όλοι μαζί συλλογικά, εργαστήκατε με πίστη, πάθος και ελπίδα για να γίνετε αυτό που είστε σήμερα. Δυνατοί, σίγουροι και έτοιμοι να ανοίξετε τις φτερούγες σας ώστε να φύγετε από κοντά μας για τις νέες προκλήσεις της ενήλικης ζωής.
Αυτά που καταφέρατε στη διάρκεια της φοίτησής σας σε αυτό το σχολείο δεν είναι λίγα. Επίδοση στον Αθλητισμό, στις Τέχνες, στο Θέατρο, τη Mουσική στη Λογοτεχνία, την Αντιλογία στα Αγγλικά που με πάθος συνεχίζεται για τέταρτο χρόνο στο σχολείο μας, την τεχνολογία αλλά και τις Επιστήμες. Οι διακρίσεις σας σε διαγωνισμούς πολλά και γνωστά σε όλους μας. Όμως εκείνο για το οποίο θα παραμείνετε στην μνήμη υμών των δασκάλων σας για πολλά χρόνια είναι το λαμπρό ήθος σας. Ο Ηράκλειτος είπε: Ήθος ανθρώπω δαίμων. Δηλαδή το ήθος του ανθρώπου είναι το πεπρωμένο του. Αυτό είναι που σας διακρίνει συνολικά, είναι το κοινό χαρακτηριστικό σας και σας καθιστά από εδώ και στο εξής άξια στελέχη στις τάξεις των αποφοίτων της Σχολής μας.
Σε λίγες ημέρες θα ανακοινωθούν τα αποτελέσματα των εξετάσεων εισαγωγής στα Ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Κάποιοι και κάποιες από εσάς θα νοιώσετε ένα υπέροχο συναίσθημα ευφορίας, αφού οι κόποι τόσων ετών απέδωσαν τους αναμενόμενους καρπούς. Άλλοι όμως, παρά τον κόπο και την αφοσίωση που επέδειξαν στη ίσως δεν καταφέρουν να έχουν το αποτέλεσμα που προσδοκούσαν.
Εκείνοι που θα έχουν πετύχει το στόχο τους θα πρέπει να γνωρίζουν ότι το ταξίδι της ζωής είναι μακρύ και απαιτεί διαρκή προσπάθεια. Η πρόσφατη επιτυχία δεν είναι παρά η αρχή μιας απαιτητικής διαδρομής. Η επιτυχία στις εισιτήριες εξετάσεις βεβαίως δίνει ελπίδα και προοπτική στον νέο άνθρωπο που σύντομα θα είναι Ακαδημαϊκός πολίτης, αλλά το μέλλον θα αποδειχθεί εξ’ ίσου αν όχι περισσότερο απαιτητικό από τα σχολικά χρόνια.
Από την άλλη μεριά εκείνοι που αισθάνονται ότι δεν πέτυχαν τον στόχο τους θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ο αγώνας του ανθρώπου είναι συνεχής και αυτό στο οποίο νομίζουν ότι απέτυχαν δεν είναι παρά μόνο η πρώτη δοκιμασία στον διαρκή αγώνα της ζωής.
Ο επικός ποιητής Χορίλος μας λέει: Πέτρην κοιλαίνει ρανίς ύδατος ενδελεχείη. Δηλαδή: Μια επίμονη σταγόνα νερού ανοίγει τρύπα σε πέτρα.
Αυτά τα λόγια νομίζω αφορούν όλους ανεξαιρέτως και μας συντροφεύουν στις δυσκολίες της ζωής.
Αγαπητά μας παιδιά, σήμερα αφήνετε πίσω σας τη σχολική ζωή. Εμείς οι δάσκαλοί σας ελπίζουμε να παίρνετε μαζί σας γνώσεις, χρήσιμες εμπειρίες, αναμνήσεις από όμορφες συζητήσεις με δασκάλους και συμμαθητές, ευχάριστες εικόνες από σχολικές εκδρομές και περιπάτους. Θα είμαστε ευτυχείς εάν κάποτε μάθουμε ότι κάποια από όλα αυτά σας έρχονται που και που στο μυαλό στα χρόνια της ωριμότητάς όπως έρχεται στο δικό μου μυαλό η εικόνα της πρώτης μου δασκάλας που μέσα σε ένα χρόνο μετέτρεπε με την αγάπη της τα νήπια σε ανθρώπους με όνειρα, στόχους και ελπίδες για το μέλλον.
Καλό ταξίδι στον ενήλικο βίο.
Ο Θεός να βρίσκεται στις καρδιές σας και να σας συντροφεύει στην πορεία σας.
Σε αυτό το σημείο ήρθε η στιγμή να υποδεχθώ στην θέση του ομιλητή της εσπέρας τον Πρόεδρο του ΠΣ κύριο Χριστόφορο Χαραλαμπάκη. Ομότιμο καθηγητή γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών ο οποίος θα απευθύνει έναν χαιρετισμό στους αποφοίτους.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΡΙΖΑΡΕΙΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ
κ. ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΑΚΗ

Λόγια του νου και της καρδιάς
Τον Σεπτέμβριο του 1966, πριν από 53 χρόνια, δεκαοχτάχρονος νεοεισαχθείς φοιτητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, πήγα και άναψα ένα κερί στον ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου επί της οδού Βασιλίσσης Σοφίας. Το ενδιαφέρον μου προσείλκυσε το στασίδι του Αγίου Νεκταρίου. Έμεινα σιωπηλός αρκετή ώρα μπροστά στην αγία εικόνα Του. Άναψα ένα ακόμα κερί και επικαλέστηκα τη βοήθειά Του. Αργότερα έμαθα ότι υπήρξε επί 14 χρόνια Διευθυντής της Σχολής μας.
Ποιος θα μου το έλεγε τότε ότι σήμερα, 26 Ιουνίου του 2019, θα βρισκόμουν ενώπιόν σας με την ιδιότητα του Προέδρου του Ριζαρείου Ιδρύματος για το 2019 και ισόβιο μέλος του, να σας απευθύνω αποχαιρετιστήρια λόγια με την ευκαιρία της αποφοίτησής σας από τη γεραρά Σχολή μας. Η μοίρα παίζει παράξενα παιγνίδια στη ζωή κάθε ανθρώπου, την προκαλούμε όμως και οι ίδιοι με τις πράξεις μας.
Το 1973 ήμουν υποψήφιος διδάκτορας στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Με εξέτασε προφορικά ο κορυφαίος καθηγητής κλασικής φιλολογίας Reinhold Merkelbach, εκδότης του Ησιόδου. Με απέρριψε με πολύ ευγενικό τρόπο. Έφερε από τη Βιβλιοθήκη του δέκα ογκώδη βιβλία, τα ακούμπησε στο γραφείο του και μου είπε: «Σημειώστε τους τίτλους των βιβλίων, διαβάστε τα προσεκτικά και ελάτε σε έξι μήνες να τα πούμε». Στενοχωρήθηκα αφάνταστα, αλλά δεν πτοήθηκα. Σε έξι ακριβώς μήνες τον επισκέφτηκα ξανά στο γραφείο του και του είπα: «Κύριε καθηγητά, είμαι έτοιμος να με εξετάσετε». Διέβλεψα μεγάλη έκπληξη στο πρόσωπό του. Αργότερα έμαθα ότι έκανε το ίδιο σε όλους τους Έλληνες που ήθελαν να γράψουν διδακτορικό μαζί του, κανείς όμως δεν παρουσιαζόταν ξανά μπροστά του. Έφευγαν απογοητευμένοι. Μου υπέβαλε ορισμένες ερωτήσεις τις οποίες απάντησα με νηφαλιότητα. Διηγήθηκε το περιστατικό στον συνάδελφό του διάσημο καθηγητή Albrecht Dihle ο οποίος έστειλε επιστολή στον πρύτανη του Πανεπιστημίου εισηγούμενος να μου απονεμηθεί η μεγαλύτερη υποτροφία της γερμανικής κυβέρνησης. Η Σύγκλητος έκανε δεκτή την πρότασή του και έτσι εξασφάλισα την απρόσκοπτη συνέχιση των μεταπτυχιακών μου σπουδών.
Αναφέρω σήμερα πρώτη φορά στο εκλεκτό ακροατήριο αυτό το περιστατικό του βίου μου, με κίνδυνο να παρεξηγηθώ για μεγαλαυχία. Το δίδαγμα όμως που εξάγεται είναι ότι η αποτυχία διδάσκει τον άνθρωπο να μην απογοητεύεται. Δίνονται πολλές ευκαιρίες στον καθένα να αξιοποιήσει τις κρυμμένες μέσα του δυνάμεις. Προσωπικά δεν αμφιβάλλω ότι όλες και όλοι σας θα κατακτήσετε επάξια μια θέση σε ένα από τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια με τους αποφοίτους της Σχολής μας. Είμαστε υπερήφανοι για τις πανελλήνιες και διεθνείς διακρίσεις των μαθητριών και των μαθητών μας. Σας συγχαίρουμε από καρδιάς, όπως και τους γονείς και διδασκάλους σας, για το ήθος και τις επιδόσεις σας.
Αποτελεί προνόμιο του βίου σας, θα το συνειδητοποιήσετε πλήρως αργότερα, ότι φοιτήσατε στη Ριζάριο Εκκλησιαστική Σχολή, σ’ αυτό το καταπράσινο, μαγευτικό περιβάλλον. Αυτό όμως που προέχει είναι οι χριστιανικές αρετές που καλλιεργούμε και η ποιότητα της εκπαίδευσης που προσφέρουμε με το εξαιρετικό διδακτικό μας προσωπικό. Προσφέρουμε, εκτός των άλλων, υποτροφίες, φροντιστηριακά μαθήματα και θεατρική παιδεία. Διαθέτουμε υποδειγματικό οικοτροφείο με παιδιά που είχα την ευκαιρία να τα βλέπω συχνότερα. Ρίγη συγκίνησης με καταλάμβαναν κάθε φορά που τα άκουγα μετά το φαγητό να ψάλλουν με στεντόρεια και γλυκιά φωνή τα τροπάρια του Αγίου Γεωργίου και του Αγίου Νεκταρίου.
Η Ριζάριος Εκκλησιαστική Σχολή προσφέρει επί 175 χρόνια μεγάλες υπηρεσίες στην Ορθοδοξία και την παιδεία, την ελληνική κοινωνία και τον ελληνισμό γενικότερα. Ο Μάνθος και ο Γεώργιος Ριζάρης θα παραμείνουν αιώνια πρότυπα ανοιχτόμυαλων ανθρώπων που άδραξαν την ευκαιρία, δούλεψαν σκληρά, απέκτησαν τεράστια περιουσία και την πρόσφεραν εξ ολοκλήρου για την απελευθέρωση του Έθνους, για την παιδεία του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα την εκκλησιαστική, και το γενικό καλό. Στους αποφοίτους της Σχολής συγκαταλέγονται Πατριάρχες, Αρχιεπίσκοποι, Μητροπολίτες, πρωθυπουργοί, ακαδημαϊκοί, πρυτάνεις και καθηγητές πανεπιστημίων, επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων, δάσκαλοι και ιερείς που αποτέλεσαν και αποτελούν υπόδειγμα χριστιανικής βιοτής. Μαθητές της Σχολής μας, για να αναφέρω δυο ενδεικτικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τη συνέχεια αυτής της λαμπρής παράδοσης, υπήρξαν ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής Θεόδωρος ο Β΄, εκλεγείς το 2004, και ο νέος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας Μακάριος.
Την επίσημη αυτή ώρα επιτρέψτε μου να σας απευθύνω «λόγια του νου και της καρδιάς», όχι κοινότοπες παραινέσεις, τις οποίες γενικά αποφεύγω για το λόγο ότι διαπίστωσα, ως δάσκαλος επί 38 χρόνια, ότι νέα παιδιά, όπως εσείς, δεν δέχονται μόνο, αλλά μπορούν και να δίνουν συμβουλές στους μεγάλους.
Το Πολυμελές Συμβούλιο ύστερα από πρόταση του Διευθυντή της Σχολής κ. Νίκου Γιαννή σας προσφέρουν ως αναμνηστικό δώρο το Χρηστικό Λεξικό της Νεοελληνικής Γλώσσας της Ακαδημίας Αθηνών ως πράξη συμβολικής σημασίας. Η γλώσσα συνδέεται άρρηκτα με την ταυτότητα και τον πολιτισμό. Η γλώσσα είναι η πατρίδα μας, όπως επαναλάμβανε συχνά ο Νίκος Καζαντζάκης.
Ο Οδυσσέας Ελύτης απευθυνόμενος στους Έλληνες μετανάστες της Σουηδίας τον Νοέμβριο του 1979, με αφορμή την απονομή του βραβείου Νόμπελ Λογοτεχνίας, τόνισε ανάμεσα στα άλλα: «Μην ξεχνάτε την πατρίδα μας, και προ παντός, τη γλώσσα μας. Πρέπει να ’σαστε περήφανοι, να ’μαστε όλοι περήφανοι, εμείς και τα παιδιά μας, για τη γλώσσα μας. Είμαστε οι μόνοι σ’ ολόκληρη την Ευρώπη που έχουμε το προνόμιο να λέμε τον ουρανό ‘ουρανό’ και τη θάλασσα ‘θάλασσα’, όπως την έλεγαν ο Όμηρος και ο Πλάτωνας πριν δυόμισι χιλιάδες χρόνια. Δεν είναι λίγο αυτό. Η γλώσσα δεν είναι μόνον ένα μέσον επικοινωνίας. Κουβαλάει την ψυχή του λαού μας κι όλη του την ιστορία και όλη του την ευγένεια».
Μακάρι να μπορούσαν πολλοί να μελετούσαν κάθε μέρα ένα λήμμα από το λεξικό, όπως διαβάζουν και απολαμβάνουν ένα ωραίο ποίημα, γιατί το λεξικό αποκαλύπτει ένα μέρος από το μεγάλο, θαυμαστό και ανεξάντλητο «ποίημα» της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι γλώσσα και πολιτισμός είναι αλληλένδετες έννοιες. Το Λεξικό είναι η «ζωντανή διαιώνιση του είναι μας», για να χρησιμοποιήσω ένα στίχο του Πάμπλο Νερούντα από το περίφημο ποίημά του «Ωδή στο Λεξικό» (1945).
Η αυτοεκπλήρωση είναι ένας σημαντικός όρος της ψυχολογίας που καταγράφτηκε πρώτη φορά στο Χρηστικό Λεξικό της Ακαδημίας Αθηνών. Πρόκειται για την εσωτερική ανάγκη του ανθρώπου να αξιοποιεί στο έπακρο της δυνατότητές του. Εσείς τα νέα παιδιά κρύβετε μέσα σας ακατάβλητες δυνάμεις που πρέπει να βρείτε τον τρόπο να αξιοποιήσετε. Γνώρισμά σας επιβάλλεται να είναι η ευελιξία (flexibility), λέξη-κλειδί για την επιτυχία στον σημερινό κόσμο των καταιγιστικών εξελίξεων, στα νέα πολλαπλώς προκλητικά πολύγλωσσα και πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα της ψηφιακής εποχής. Με τον τρόπο που είναι οργανωμένο σήμερα το εκπαιδευτικό σύστημα, με έμφαση στην εργαλειακή διαχείριση της γνώσης και την τεχνο-επιστημονική ορθολογικότητα, απαξιώνονται ζωτικής σημασίας ανθρώπινες δεξιότητες, όπως η ενσυναίσθηση, η αυτορρύθμιση, η κοινωνική και συναισθηματική μάθηση και η κριτική σκέψη.
Η κοινωνική ανισότητα οδηγεί μοιραία στον κοινωνικό αποκλεισμό. Βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και ακόμα παραμένει ζητούμενο η βιβλική ρήση «Δικαιοσύνην μάθετε οι ενοικούντες επί της γης» (Προφήτης Ησαΐας, 26, 9). Στο απολυτίκιο της Γεννήσεως ο υμνωδός αποκαλεί τον Χριστό Ήλιο της Δικαιοσύνης. Η κοινωνική δικαιοσύνη προϋποθέτει τη χριστιανική αγάπη.
Η Σχολή μας, η Σχολή σας, επενδύει στη σύγχρονη γνώση όπως προκύπτει από την αλματώδη επιστημονική εξέλιξη, δίνει όμως έμφαση στην ψυχική καλλιέργεια του ανθρώπου, στον ενάρετο χριστιανικό βίο.
Ο καθηγητής μου στο πανεπιστήμιο Αθηνών Νικόλαος Τωμαδάκης, λαμπρός βυζαντινολόγος, σε ένα ποίημά του απομυθοποιεί με έντονη ειρωνική διάθεση και καβαφικό ύφος την ψυχρή επιστήμη:
Αλήθεια, τι ανακάλυψις κι αυτή, πολύ σπουδαία,
ότι η σελήνη εδημιουργήθη πριν από δύο δισεκατομμύρια χρόνια,
ούτε καν ένα δισεκατομμύριον εννιακόσια ενενήντα εκατομμύρια!
Τι ακρίβεια επιστημονική, τι επίτευγμα σπουδαίον!
Δεν αρκεί που εδημιούργησεν ο Θεός σ’ έξι ημέρες τον κόσμο
και αφού έπλασε τον ήλιο εδημιούργησεν και το φως!
Αυτό το φως της ψυχής εσβέσθη προ πολλού
κι απέμεινε να ψηλαφούμε το χάος επιστημονικώς!
Ορισμένοι επιστήμονες και οι στυγνοί ευρωπαίοι τεχνοκράτες ξεχνούν ότι δεν είμαστε απλοί αριθμοί στους υπολογιστές τους, αλλά άνθρωποι που ονειρευόμαστε, ερωτευόμαστε, απογοητευόμαστε, αισιοδοξούμε, πονάμε, υποφέρουμε γιατί έχουμε αισθήματα και συναισθήματα. Δεν θα γίνουμε ρομπότ με αυτοματοποιημένη σκέψη, όπως θέλουν να μας καταντήσουν. Είναι θέμα επιβίωσης η διαφύλαξη της ιδιοπροσωπίας μας, της γλώσσας, της θρησκείας, των παραδόσεων και των ιδανικών της πατρίδας μας.
Αγαπημένοι μας απόφοιτοι,
Κρατήστε αναμμένο το φως της ψυχής σας ως καλοί χριστιανοί, ενάρετοι άνθρωποι και ευσυνείδητοι πολίτες. Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή σας εύχεται δι’ εμού να έχετε πάντοτε ούριο άνεμο στο πολυκύμαντο και γι’ αυτό τόσο ελκυστικό ταξίδι της νέας σας ζωής που ξεκινάτε από αύριο. Να είστε γεμάτοι πίστη, θάρρος και ελπίδα.
Έρρωσθε!

ΟΜΙΛΙΑ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΑΡΕΣ κ. ΚΩΝ/ΝΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ

Πανοσιολογιότατε,
Κύριε πρόεδρε του Πολυμελούς Συμβουλίου,
Κύριοι σύμβουλοι,
Κύριε Ταξίαρχε,
Κύριε διευθυντά της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής,
Κυρίες και κύριοι,
Νέοι ριζαρείτες και ριζαρείτισσες, απόφοιτοι της ΡΕΣ του έτους 2018-2019,
Η ΕΑΡΕΣ, με την παρουσία της στην εκδήλωση για την αποφοίτησή σας, όπως όλα τα προηγούμενα χρόνια αλλά και της δικής μας αποφοίτησης στο παρελθόν, σας προσκαλεί στη ζεστή αγκαλιά της, για να γίνεται μέλη της και να συνδεθείτε με την οικογένεια των ριζαρειτών, που λαμπρύνουν την ιστορία της Σχολής και την ιστορία της Ελλάδας.
Τώρα ξεκινά το μεγάλο σας ταξίδι, στη ζωή και στην πραγματικότητα. Ο Εκκλησιαστής υπενθυμίζει:
«Καιρός τω παντί, κάθε πράγμα στην ώρα του.
Να χαίρεστε τη νιότη σας, να χαίρεται η καρδιά σας, τώρα που είστε νέοι.
Τραβάτε εκεί που σας οδηγεί, η καθαρή καρδιά σας∙ εκεί που σας οδηγούν τα ανοιχτά σας μάτια∙ γιατί στο τέλος ο Θεός, όλα με αγάπη θα τα κρίνει.
Κι αν έχει αντάρα η ψυχή σας, διώξτε τη την αντάρα».
Κρατήστε στη μνήμη σας, πως το κόασμα του βατράχου και το γλυκοκελάηδημα του κορυδαλλού, το ίδιο αγαπάει και αρέσει στον Θεό. Παιδιά του Θεού είσαστε, γιοι και κόρες του, που ο καθένας και η καθεμία, έχει τη δικιά του φωνή και τη δικά του ζωή, το ίδιο τρυφερά ιδωμένη από τον Κύριο.
Οι παλαιοί απόφοιτοι και σεις οι νέοι τώρα, συνδεόμαστε με πολλά κοινά στοιχεία:
Στα ίδια κτίρια φοιτήσαμε, στα ίδια μέρη μελετήσαμε, παίξαμε, ονειρευτήκαμε, περπατήσαμε, αθληθήκαμε, δειπνίσαμε, θυμώσαμε, αγαπήσαμε, χτίσαμε στη νιότη μας -και σεις το ίδιο- το σπίτι των αξιών μας, βιώσαμε τον γνήσιο χριστιανισμό, αναπτύξαμε την αισθητική και τα συναισθήματά μας, γίναμε ενεργοί πολίτες, εργάτες του πολιτισμού, άξιοι συνεχιστές, -η ζωή το αναδεικνύει- του ριζάρειου ήθους.
Γνωρίζουμε καλά, ότι τώρα που ξεκινάτε το προσωπικό σας ταξίδι, προέχουν οι απαιτήσεις για περαιτέρω μόρφωση, αναζήτηση εργασίας, ένταξης στην κοινωνία και τους σχηματισμούς της σε όλα τα πεδία, ΑΕΙ, παρέα, οικογένεια, εργασία, επαγγελματική ανάπτυξη, αυτονομία και επιλεκτικότητα στις προσωπικές συνάφειες. Κι εμείς τα ζήσαμε. Μην ξεχάσετε ποτέ όμως, ότι είστε ριζαρείτες, ανήκετε στους μετρημένους μύστες της καλαισθησίας, των αξιών και των πόθων, για το ωραίο, το αληθινό και το υψηλό. Από τούδε και στο εξής είστε οιωνεί -δια βίου- τα ζώντα και δρώντα μέλη της Ριζαρείου. Η Ριζάρειος δηλαδή, σε πλήρη ανάπτυξη και με τα δικά σας χαρακτηριστικά. Εμείς είμαστε κοντά σας, στη χαρά, τον φόβο, την αγωνία, την θλίψη, στις ελπίδες σας. Χρέος μας είναι να σας στηρίξουμε όπως μπορούμε, να σας καθοδηγήσουμε στους δρόμους της αρετής και της ευτυχίας.
Το έχουμε νιώσει, το μάθαμε στη ζωή: ο ριζαρείτης για τον ριζαρείτη, προσφέρει όλα όσα μπορεί, δεν στέκεται εμπόδιο και ποτέ δεν είναι απέναντί του. Τις δυσκολίες της ζωής αντιμετωπίζουν από παιδιά, συνήθως με τρεις τρόπους: την ελπίδα, το όνειρο και το χιούμορ. Τα τρία θεμέλια της ευτυχίας στη ζωή τους, είναι: κάτι δημιουργικό να κάνουν, κάτι παράφορα να αγαπούν, πάντα σε κάτι βέλτιον να ελπίζουν. Προέρχονται κοινή εκκλησιαστική, πολιτισμική και αξιακή μήτρα. Αδέρφια δια βίου…
Ποια όμως είναι η διαφορά σας με όλους και όλες τους συνομιλήκους σας;
Με ενσυναίθηση και γαλβανισμένη εμπειρία, θα σας το πούμε:
Κάπου, κάποτε, εποχές αμέτρητες παλιά, στα βάθη των αιώνων,
δύο δρόμοι διασταυρώθηκαν σ’ ένα δάσος, κι εσείς, ξέχωρα από τους άλλους
διαλέξατε και πήρατε, τον λιγότερο ταξιδεμένο δρόμο-μονοπάτι.
Και αυτό ήταν και είναι ακόμη και σήμερα που έκανε και κάνει, όλη την διαφορά.
Το δικό σας μονοπάτι, ζωσμένοι με τα ενδύματα του φωτός και του Σταυρού της Ριζαρείου.
Εκ μέρους της ΕΑΡΕΣ:
Σάς εύχομαι να ξυπνάτε με τραγούδια και γέλια, πάντα παιδιά, μήτε να σας αγγίζει ο χρόνος.
Σάς εύχομαι να σέβεστε τη διαφορετικότητα των άλλων, γιατί είναι σπουδαίο να ανακαλύπτουμε την αρετή και την αξία του καθενός.
Σάς εύχομαι να αντιστέκεστε στη στασιμότητα, στην αδιαφορία και στ' αρνητικά της εποχής μας.
Σάς εύχομαι να μην εγκαταλείψετε ποτέ την αναζήτηση, την περιπέτεια, τη ζωή, την αγάπη, γιατί κανένας και καμία δεν πρέπει να εγκαταλείπει τίποτα, χωρίς να δώσει σκληρή μάχη.
Σάς εύχομαι ιδιαίτερα, να είστε ο εαυτός σας, περήφανοι γι' αυτό που είστε, και να χαίρεστε, γιατί η ευτυχία είναι το πραγματικό μας πεπρωμένο.
Νέοι ριζαρείτες και ριζαρείτισσες, απόφοιτοι της Σχολής, με οδηγό τον Απόστολο Παύλο, σας ευχόμαστε:
«ἀδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλεῖσθε, τό αὐτό φρονεῖτε, εἰρηνεύετε καί ὁ Θεός τῆς ἀγάπης καί τῆς εἰρήνης, ἔσται μεθ’ ἡμῶν». «Λοιπόν αδέλφια, να είστε χαρούμενοι, να εργάζεστε και να αυξάνονται προς την τελειοποίηση οι επιδόσεις σας, να συμπαραστέκεται ο ένας στον άλλο, να έχετε το ίσιο φρόνημα, να ζείτε με ειρήνη. Και τότε, ο Θεός της αγάπης και τη ειρήνης, θα είναι για πάντα μαζί σας».
Καλή σταδιοδρομία,
Κάθε επιτυχία και προκοπή,
Με υγεία και αγάπη, σας καλούμε ως νεότερους ριζαρείτες και ριζαρείτισσες, να γίνετε μέλη της ΕΑΡΕΣ, τα μικρά μας αδέλφια, που οικοδομούν τώρα τη ζωή τους.
Σας ευχαριστώ.
Θέλω & καλώ στο βήμα την διδα Καψάλη Μαρία να απευθύνει ένα χαιρετισμό, ως το πρώτο κορίτσι απόφοιτος ριζαρείτισσα & μέλος του ΔΣ της ΕΑΡΕΣ, απο τις τελευταίες αρχαιρεσίες της Ένωσης.

ΟΜΙΛΙΑ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΨΑΛΗ, μέλους της ΕΑΡΕΣ

Καλησπέρα και από ‘μένα.
Δεν θέλω να σας κουράσω. Μόνο δύο λόγια…
Ονομάζομαι Καψάλη Μαρία και είμαι τελειόφοιτη του τμήματος Κλασικής Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Πριν από τέσσερα χρόνια σαν σήμερα, συμμετείχα κι εγώ σαν μαθήτρια σ’ αυτήν εδώ την εκδήλωση αποφοίτησης. Και είμαι βαθιά συγκινημένη που τώρα είμαι εδώ μαζί σας ως μέλος πλέον του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Αποφοίτων της Ριζαρείου Σχολής. Η Ριζάρειος για ‘μας είναι μια δεύτερη μάνα… Έχουμε κλάψει, έχουμε γελάσει, έχουμε τραγουδήσει και έχουμε αποκομίσει πολύ δυνατές εμπειρίες απ’ αυτό το σχολείο που θα μας ακολουθούν σ’ όλο το διάβα της ζωής μας.
Η Ριζάρειος, επίσης, έχει πάντα την αγκαλιά της ανοιχτή για όλους, μαθητές και απόφοιτους! Έτσι και φέτος μας δόθηκε η ευκαιρία τόσο να συμμετάσχουμε στις εκλογές για την ανάδειξη του νέου Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΑΡΕΣ, όσο και να αναδειχθούμε και εμείς οι ίδιοι μέλη. Τόσο εγώ όσο και ο Στέφανος Προφήτης και ο Γαλανός Παντελής, με τους οποίους είμασταν παλιά συμμαθητές.
Όταν είμασταν μάλιστα τότε μαθητές, ναι μεν είχαμε ακούσει για αυτές τις εκλογές, αλλά δεν ξέραμε τί ακριβώς ήταν. Αυτό δυστυχώς, πιστεύω, πως ισχύει και σήμερα. Η αιτία είναι το μεγάλο χάσμα που χωρίζει τους παλαιότερους απόφοιτους από τους σημερινούς.
Αποτελεί λοιπόν μία αναγκαιότητα η γεφύρωση αυτού του χάσματος. Απευθυνόμενη επομένως προς όλους εσάς είτε τους τελειόφοιτους, είτε ευρύτερα όλους τους ριζαρείτες μαθητές: Πάρτε παράδειγμα από εμάς τους μεγαλύτερους και ελάτε να γνωρίσετε και εμάς και την Ένωση Αποφοίτων, η οποία οφείλω να ομολογήσω πως αποτελείται από ιδιαίτερα ανοιχτόμυαλα άτομα που αγαπούν βαθιά αυτό το σχολείο…
Είστε ευπρόσδεκτοι και εσείς και οι ιδέες σας!
Σας ευχαριστώ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΤΕΙΣΤΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΕΑΡΕΣ ΚΩΝ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ ΠΑΤΕΙΣΤΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΕΛΟΥΣ ΕΑΡΕΣ ΜΑΡΙΑΣ ΚΑΨΑΛΗ ΠΑΤΕΙΣΤΕ ΕΔΩ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ  ΒΙΝΤΕΟ/FOTO ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΑΤΕΙΣΤΕ ΕΔΩ