Τα αυξανόμενα κρούσματα του COVID-19 έχουν προκαλέσει ανησυχία σε όλους μας. Ειδικά για τα παιδιά, όμως, η ψυχολογική επιβάρυνση ίσως είναι μεγαλύτερη. Γι’ αυτό είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις ψυχοκοινωνικές ανάγκες των παιδιών και να προσπαθήσουμε να τα στηρίξουμε αποτελεσματικά.
Το στρες είναι ένα φυσιολογικό και αναμενόμενο κομμάτι της ζωής μας. Είναι μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού σε μη φυσιολογικές καταστάσεις. Το σώμα μας, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει τους αγχογόνους παράγοντες, ενεργοποιεί την αντίδραση πάλης ή φυγής. Ωστόσο, όταν το στρες λειτουργεί για μεγάλη χρονική περίοδο, το σώμα μας βρίσκεται σε μια κατάσταση συνεχούς υπερδιέγερσης που μπορεί να προκαλέσει μια ποικιλία σωματικών συμπτωμάτων, όπως:

Οι οδηγίες αυτές απευθύνονται στις Διευθύνσεις Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης όλης της χώρας, καθώς και στους Δ/ντές/ντριες σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ΣΜΕΑΕ ΔΕ. Τα σχολεία υιοθετώντας κανόνες υγιεινής σε συνεργασία με τις αρχές δημόσιας υγείας μπορούν να λειτουργήσουν με ασφάλεια με κύριο στόχο την ένταξη του μαθητή στη μαθησιακή διαδικασία και την προστασία ευάλωτων μαθητών και προσωπικού. Στα σχολεία δραστηριοποιούνται μαθητές, προσωπικό και επισκέπτες από όλη την κοινότητα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι έχουν στενή επαφή στο σχολείο και συχνά μοιράζονται χώρους και εξοπλισμό.

Η Ριζάρειος Εκκλησιαστική Σχολή, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 6 § 1 εδάφιο ιε΄ του από 08/05/1958 ΒΔ (Φ.Ε.Κ. 81/Α/1958) «Περί Οργανισμού διοικήσεως και διαχειρίσεως της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής» και των άρθρων 39 επομ. του από 26/09/1931 ΠΔ (Φ.Ε.Κ.352/Α/1931) «Οργανισμός της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής», προσκαλεί κατόχους απολυτηρίου Γυμνασίου ως υποψηφίους/ες υποτρόφους για την εισαγωγή και εγγραφή τους στην Α΄ τάξη του Γενικού Εκκλησιαστικού Λυκείου της κατά το σχολικό έτος 2020-2021.
Ο αριθμός των θέσεων ορίζεται σε τριάντα (30) μαθητές/μαθήτριες.
Οι μαθητές/τριες είναι υποχρεωμένοι/ες να παρακολουθούν κανονικά το εκπαιδευτικό πρόγραμμα και τις εκδηλώσεις του σχολείου και κατά τις απογευματινές ώρες. Οι μαθητές/τριες είναι υπότροφοι/ες και κάθε υποτροφία ορίζεται για ένα (1) έτος, ενώ η ανανέωσή της εξαρτάται από την πρόοδο και τη διαγωγή του/της υποτρόφου. Η υποτροφία δεν αφορά σε παροχή χρημάτων, αλλά αθροιστικά, σε δωρεάν εκπαίδευση, σίτιση, διαμονή (μόνον άρρενες), διδακτικά βιβλία, γραφική ύλη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

 ΕΝΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΟ ΠΑΣΧΑ

«Καί γάρ τό Πάσχα ἡμῶν ὑπέρ ἡμῶν ἐτύθη Χριστός» (Α΄ Κορ. 5, 7)

(Το Πάσχα μας είναι ο Χριστός, η θυσία του Χριστού για χάρη μας)

Το φετινό Πάσχα είναι μοναδικό και ήταν απρόβλεπτο. Ήδη, μετά από την Α΄ Κυριακή των νηστειών, της Ορθοδοξίας, οι εκκλησίες άδειασαν, η λατρεία έγινε ατομική, Μυστήρια της Εκκλησίας δεν τελούνται, οι ακολουθίες περιορίστηκαν, τα ήθη και τα έθιμα της ορθόδοξης παράδοσης κλείστηκαν στο ερμάρι του σπιτιού για μια επόμενη πασχαλιά. Όλη η λατρευτική μυσταγωγία των ημερών υπαρξιακά αδρανεί. Ακυρώθηκε, διότι ποτέ η τηλεοπτική εικόνα και τα pixels δεν αντικαθιστούν τη συμμετοχική παρουσία και τη συνάφεια των ανθρώπων με το ορθόδοξο ήθος. Κι όλα αυτά γιατί;
Ένας ιός, μια πανδημία ήρθε και εγκαταστάθηκε και στον τόπο μας. Άλλαξε τις συνήθειές μας, απαγόρευσε τη λατρευτική συναγωγή, εμφωλεύει παντού γύρω μας, κυρίως στο συνάνθρωπό μας που κοντεύει να γίνει και εχθρός μας. Κλεισμένοι στα σπίτια, για προστασία και απομόνωση, οικογένειες και μοναχικοί άνθρωποι προσπαθούν να αμυνθούν στην πανδημία με το πιο περίεργο όπλο: τη μοναξιά, την απόσταση από τον άλλο, την ακινησία. Ο ψηφιακός-ηλεκτρονικός κόσμος αντικατέστησε κάθε εργασία, διανθρώπινη επικοινωνία, φυσική δραστηριότητα. Το δημιούργημά του ανθρώπου υποκαθιστά ως μέσο όλες τις χρείες του και φυλακίζει τον ίδιο στο ενδιαίτημά του. Χαιρετούμε ο ένας τον άλλον από μακριά, σαν μοναχικά πλοία τη νύχτα. Ο καθένας πλέει στη δικιά του θάλασσα, ο καθένας, φοβισμένος και φιλύποπτος, τρέχει προς το σπίτι του, αναζητώντας το δικό του όνειρο για λιμάνι.